LESSICI FILOSOFICI

Vade mecum sive manuale philosophicum (1675)

Johann Adam Scherzer, Vade mecum sive manuale philosophicum quadripartitum, duabus partibus nunc auctum, continens praeter I. Necessarias rerum definitiones. II. Celebriores distinctiones. II. Axiomata resoluta. IV. Aurifodinam distinctionum. i.e. Novam & hactenus nondum propositam methodum, qua ratione distinctiones in praemissis latentes facile erui, & quaevis argumenta de ambigua materia per limitationes solvi possint, ne tot distinctionum farrago Tironibus inutiliter hactenus proposita videatur. V. Artificium contra quamcunque thesin opponendi. & VI. Compendiosam totius artis disputatoriae rationem, in gratiam studiosorum philosophiae adornatum studio & opera D. Joh. Ad. Scherzeri, Egrani, in Acad. Lips. ss. theol. professor. primarii. Cum gratia & privil. Sac. Caes. Maiest. & Sereniss. Elector. Sax. Lipsiae, impensis Christiani Kirchneri, anno M.DC.LXXV.
8°;      [24], 216, [8], 279, [20], 116, 113, [4] p.

Tavola incisa; Frontespizio; Dedica dell’edizione 1675 (3 pp.); Prefazione (3 pp.); Dedicatio vetus, 1654 (10 pp.); Al lettore (1 p.); Lettere gratulatorie (5 pp.); Pars I, Definitiones philosophicae di Jean Thierry (216 pp.); Pars II/a, Distinctionum philosophicarum synopsis di Henri de Chasteigner: Al lettore (3 pp.); Catalogus authorum (3 pp.); 280 pp.; Pars II/b Distinctiones philosophicae di Georg Reeb; Al lettore (2 pp.) Premessa (3 pp.); 185 pp.; Indice (15 pp.); Pars III, Axiomata resoluta (116 pp.); Pars IV, Aurifodina distinctionum (113 pp.); Pars V, Specimen novae methodi (44 pp.); Pars VI, Artificium disputandi (15 pp.).

Il Vade mecum sive manuale philosophicum di Scherzer, una sorta di dizionario enciclopedico della filosofia, conobbe una grande diffusione e fu apprezzato come manuale aristotelico-scolastico soprattutto in ambito protestante, benché Scherzer integrasse la sua fonte principale, gli assiomi del suo maestro luterano Daniel Stahl, con fonti cattoliche come le Definitiones philosophicae del teologo francese Jean Thierry, e gli elementi del Cursus philosophicus di Rodrigo de Arriaga, ma soprattutto le Distinctiones di Henri Louis Chasteigner e del gesuita di Inglostad Georg Reeb.

Da ricordare la prima edizione dell'opera:

Vade mecum sive manuale philosophicum quadripartitum: continens I. Necessarias rerum definitiones. II. Celebriores distinctiones. II. Axiomata resoluta. IV. Aurifodinam distinctionum. i.e. novam & hactenus nondum propositam methodum, qua ratione distinctiones in praemissis latentes facile erui, & quaevis argumenta de ambigua materia per limitationes solvi possint, ne tot distinctionum farrago Tironibus inutiliter hactenus proposita videatur, in gratiam studiosorum philosophiae congestum & adornatum opera & studio M. Joh. Ad. Scherzeri Egrani, ebr. ling. in Acad. Lips. prof. publ. cum gratia & privil. Sac. Caes. Maiest. & Sereniss. Elector. Sax. Lipsiae, impensis Christiani Kirchneri, excudebat Johannes Wittigau, aera M.DC.LIV.
8°;    [24], 216, [8], 279, [20], 116, 113, [4] p.