/109/ Deum promereantur, si Deo exosa illa esse
Paulinus contextus declarat: «Absque fide
impossibile est placere Deo»; et alibi: «Omne
quod non est ex fide, peccatum est». Quem locum
adversus Ethnicorum opera praeclarissima
urget saepissime Augustinus, etsi aliter ego
sentiam, ut in Decreto Tridentino De iustificatione
exactissime a nobis disputatum est adversus
Martinum Kemnitium. Et, ut absolvam
paucis: «Quomodo Deus praesidium ad salutem
sufficiens infantibus in utero matris decedentibus
suppeditat?». Gratia sane sufficiens
baptismus est; at hic denegatur et fluminis
et flaminis et sanguinis, ut recentiores loquuntur.
Sit autem gratia sufficiens naturalis
legis observandae facultas, non datur illa
puerulo sic intermorienti.
His igitur Scholasticorum distinctionibus
non assentiens neque assensurus donec Sancta
Ecclesia Romana, Ecclesiarum mater,
eas confirmarit, respondebo quidem ad
argumentum, sed ruinam pertimescens, humi
serpam (malo namque mihi iratum Horatium,
quam nostrates Inquisitores, quos tanquam
vineae dominicae custodes suspicio
atque deveneror). Malum aliquo modo fit
praeter providentiam divinam. Non enim assentitur;
aliquo modo vero praeter providentiam
Indice
|
Pagine introduttive |
|
EXERCITATIONES |