/p. 262/ foetui, pallidoque colore membranas tingunt.
DIALOGUS XLII.
De hominis augmento.
Alex –
Iam satis multa de hominis
generatione disseruimus, de
augmento nunc pauca. I. C. –
Ubi accretionem Natura molitur,
diminutionem tu meditaris?
Alex. – Cur receptum
est ab omnibus post trigesimum
annum non fieri humano corpori incrementum?
estne auctrix vis in nobis corrupta?
I. C. – Minime. Est enim incorruptibilis
substantiae facultas. Alex. – An otiosa potentia
illa est, quia materia deest vel cum transmutante
potestate proportionem non habet?
I. C. – Nequaquam. Enutrimur enim quotidie.
Alex. – An desistit auctricis opera, quia
finis abest, qui ipsam moveat? Finis autem
est expletio mensurae certae. Completa igitur
mensura, nihil perficiendum remanet. I. C. –
Si verum hoc esset, in adulto corpore ablatum
os restitueret, maxime cum e cibis materia
suppeditetur Ad hoc cur immortalis –
ut credimus – animae auctrix facultas finem
Indice
|
Pagine introduttive |
|
LIBER PRIMUS De Coelo et Aere |
|
LIBER SECUNDUS De Aqua et Terra |
|
LIBER TERTIUS De Animalium Generatione et Affectibus quibusdam |
|
LIBER QUARTUS SUBTILISSIMUS De Religione Ethnicorum |