/116/ perdurant, ut in plantis et animalium generatione
conspicitur. Multo minus asserendum
est vitia esse proprium quid hominis, virtutes
vero quid ab homine alienum. Nam homo,
qua homo, intellectivus est et rationalis.
Ratio autem, cum sit ad virtutes accommodata,
si ipsas sectabitur, sua sequetur. Sin autem
vitiis corporisque voluptatibus sese addicabit,
beluae potius quam hominis speciem
nomenque feret, cum aliena beluina nimirum
insequatur.
EXERCITATIO XIX
Pro ultimi argumenti solutione.
Sic inferebatur: Deus vult misericordiam
et poenitentiam, igitur et peccata.
Respondeo non admittendo consecutionem.
Ad probationem: Peccata sunt media ad
illas virtutes exercendas pernecessaria. Dico
id esse falsissimum. Etsi enim peccaret nemo,
Dei tamen misericordia semper maneret et
magis se magisque ostenderet, non quidem
in condonatione culpae, siquidem per hypothesin
foret nulla, sed in creatione, conservatione,
sustentatione praeservationeque a
tot imminentibus vitae periculis adversitatibusque;
quinimo futurum esset ut uberiores
Indice
|
Pagine introduttive |
|
EXERCITATIONES |