Tommaso Campanella, Lettere, n. 164
A POMPONE II DE BELLIÈVRE,
AMBASCIATORE DI FRANCIA IN INGHILTERRA, IN LONDRA
Parigi, 2 giugno 1638
Illustrissime atque excellentissime domine,
quoniam proficiscens in Angliam non es usus opera mea, quemadmodum
olim, cum Italiam peteres, cogor nunc,
humanissima benignitate soceri
tui excellentissimi illectus, epistolam ad serenissimam Reginam Excellentiae
Tuae
committere. In qua hortatur Sua Maiestas, ut officia
incoepta pro religione catholica, cum iam humanitus et divinitus
potentior
sit, amplificet; ac quibus rationibus ex theologia et politica suadendum
esset serenissimo Regi marito, ut
libertatem conscientiarum in regno
suo promulgaret, aperitur: alioquin incessantibus non vacat periculis. Excellentia
Tua leget, reddetque, si videbitur, utile consilium. Hanc epistolam
anno praeterito Setonio Scoto catholico, qui
multis annis Romae moratus
fuerat, credideram, promisitque non ignaviter Dei causam acturum.
Credo usus est, tanquam
sua, insinuatione mea; nam et comitem D’Egmont,
qui sustentat illum pecuniis suis missum pro negotio magni momenti,
decepit atque me; nec illi nec mihi respondet. Rogabo interea Regem
hominum atque deorum, ut te tuosque
labores pro reipublicae ac religionis
bono sospitet fortunetque. Vale.
Die 2 iunii 1638.
humilissimus servus in Domino
F. T. Campanella
apud Regem Angliae. Londinum.