Tommaso Campanella, De sensu rerum, p. 184
quam cum ipsis habent, et odii nobiscum venena ipsorum. Quas
ob res
qui sciret ex auro spiritalem vehementiam educere, qualis est
in cane rabido, et non
ordinariam, qualis in sano, posset eius mistione
alia metalla in aurum convertere.
Potest habere aurum
eiusmodi virtutem sopitam in densitate, (ut patet in magnete,
et
in silice ignem continente) et per ignem excitari, roborari et
vehementia
donati sicuti aestivi ardor solis ipsam in cane excitat; et
naturaliter
dat Tarantulae. At nescio num aurum spiritus nobilis expers,
fieri
tale possit, et non exhalare, et verti aliud in Ens.
Caput XII.
In lege leprae Moysem docere
sensum affectumque
communicari et multiplicari in res dissimillimas
et
distantes, consensumque
comprobare.
~ Tandem sapientissimus Moyses docet, non modo animal
animali proprias communicare
passiones et contagia,
sed rebus quoque, quas insensatissimas vulgus
existimat.
Ex quo intelliges, quod retulimus de medicamine
ensis et lienis non omnino a
veritate aberrare. Nam
et huius experientiam vidimus. Dicit igitur in Levitico,
lepram
ab homine in homine contagione transite et in animalia. Deinde
vero in
vestimenta et in parietes domus consimili serpendo modo.
Dat legem, ut si apparuerit
leprae macula inhomine, separetur septem
dies, et quando macula apparet humilior
carne reliqua,
et quando serpit post primam probationem iubet dies
quadraginta
extra castra manere et curari oportunis remediis: ac deinde
sacerdotis
iudicio supponi, an recte curatus sit; qui hoc quibusdam indiciis
in
carne et pustulis ex colore et plagae cicatrice agnoscebat. Eadem
ratione iubet, si
in veste apparuerit plaga leprae separandam esse,
ac deinde pluries lavari; sique
macula staret, amputari a reliqua veste,
si vero serpat comburi; quoniam volatilis
(ait) lepra est. Idem
de arculis et pannis absconditis docet. Tandem ait, si
apparuerit plaga
leprae in parietibus domus quae sit lucens et humilior reliquo
pariete,
abradendum esse locum plagae et lavandum et habitatores discedere